बायबल काय आहे?

 बायबल काय आहे?

"बायबल" हा शब्द लॅटिन आणि ग्रीक शब्दांपासून निर्माण झाला आहे, ज्याचा अर्थ "पुस्तक" असा होतो. हे एक समर्पक नाव आहे कारण बायबल सर्व लोकांसाठी आणि सर्व काळासाठी एक महत्त्वपूर्ण पुस्तक आहे. अशी कोणतीही अन्य पुस्तक बायबलच्या श्रेणीत येत नाही.

बायबलची रचना

बायबल 66 पुस्तकांपासून तयार होते. यामध्ये नियमशास्त्र विषयक पुस्तके जसे की लेवीय आणि अनुवाद; ऐतिहासिक पुस्तके जसे की एज्रा आणि प्रेषितांची कृत्ये; काव्यात्मक साहित्य जसे की स्तोत्रसंहिता आणि उपदेशक; भविष्यवाणी करणारी पुस्तके जसे की यशया आणि प्रकटीकरण; जीवनचरित्रात्मक पुस्तके जसे की मत्तय आणि योहान; तसेच पत्रे जसे की तीतुस आणि इब्री इत्यादी यांचा समावेश होतो.

बायबलचे लेखक

बायबलच्या लेखनासाठी 40 विविध लेखकांनी योगदान दिले आहे. हे लेखन सुमारे 1500 वर्षांच्या कालावधीत झाले. बायबलचे लेखक राजा, मच्छीमार, याजक, शासकीय अधिकारी, शेतकरी, मेंढपाळ आणि डॉक्टर असे विविध प्रकारचे लोक होते. या विविधतेमुळेही बायबल एकसंध आणि एकाच प्रमुख विषयावर आधारित आहे.

बायबलची ही एकता याचे अंतिम लेखक परमेश्वर स्वतः असल्यामुळे आहे. बायबल "परमेश्वर प्रेरित" आहे (2 तीमथ्य 3:16). मानवी लेखकांनी नेमके तेच लिहिले जे परमेश्वराने त्यांना लिहिण्यास सांगितले आणि परिणामी बायबल हे परमेश्वराचे पवित्र आणि परिपूर्ण वचन आहे (स्तोत्रसंहिता 12:6; 2 पेत्र 1:21).

बायबलचे विभाग

बायबल मुख्यतः दोन भागांमध्ये विभागलेले आहे: जुना करार आणि नवा करार.

संक्षिप्तपणे सांगायचे तर, जुना करार एका राष्ट्राची कथा आहे तर नवा करार एका व्यक्तीची कथा आहे. त्या राष्ट्राची निवड परमेश्वराने एका व्यक्ती — येशू ख्रिस्ताला या जगात आणण्यासाठी केली होती.

जुना करार इस्राएल या राष्ट्राच्या स्थापनेचा आणि जतन करण्याचा तपशील देतो. परमेश्वराने इस्राएलला वचन दिले होते की तो त्यांच्यामार्फत संपूर्ण जगाला आशीर्वाद देईल (उत्पत्ति 12:2-3). एकदा इस्राएल राष्ट्र म्हणून स्थापन झाल्यानंतर, परमेश्वराने त्या राष्ट्रातून दाविदाच्या कुटुंबाची निवड केली (स्तोत्रसंहिता 89:3-4). यानंतर दाविदाच्या घराण्यातून येणाऱ्या एका व्यक्तीला आशीर्वाद देण्याचे वचन दिले गेले (यशया 11:1-10).

नवा करार त्या वचन दिलेल्या व्यक्तीच्या आगमनाचा आणि कार्याचा तपशील देतो. त्या व्यक्तीचे नाव येशू आहे आणि त्याने जुना करारातील भविष्यवाण्या पूर्ण केल्या. येशूने पापमुक्त जीवन जगले, तारणासाठी मरण पत्करले आणि मृत्यूपासून पुनरुत्थान केले.

बायबलचा केंद्रबिंदू

येशू ख्रिस्त हा बायबलचा केंद्रबिंदू आहे — संपूर्ण पुस्तक प्रत्यक्ष किंवा अप्रत्यक्षरित्या त्याच्याबद्दल आहे. जुना करार त्याच्या आगमनाची भविष्यवाणी करतो तर नवा करार त्याच्या आगमन आणि कार्याचे स्पष्टीकरण देतो, ज्यामुळे जगाला तारण मिळते.

येशू हा केवळ ऐतिहासिक व्यक्ती नाही तर तो देहधारी परमेश्वर आहे. त्याच्या आगमनामुळे इतिहासातील सर्वात महत्त्वाची घटना घडली. परमेश्वर एका व्यक्तीच्या रूपात येऊन स्वतःची खरी ओळख जगाला देतो. परमेश्वर कसा दिसतो? येशू ख्रिस्त त्याचे मूर्त रूप आहे (योहान 1:14; 14:9).

संक्षिप्त सारांश

परमेश्वराने मनुष्याला निर्मिले आणि त्याला एक परिपूर्ण वातावरणात ठेवले, परंतु मनुष्याने परमेश्वराच्या विरोधात जाऊन पाप केले. परमेश्वराने त्याला पापमय जगात ठेवले परंतु त्याचवेळी संपूर्ण सृष्टीला पुन्हा तिच्या पूर्वीच्या गौरवात पुनर्स्थापित करण्याची योजना आखली.

या तारणयोजनेचा भाग म्हणून परमेश्वराने अब्राहामला बाबेलमधून कanaanला जाण्यास बोलावले (इ.स. पूर्व 2000). परमेश्वराने अब्राहाम, त्याचा मुलगा इसहाक आणि त्याचा नातू याकोब (इस्राएल) यांना वचन दिले की त्यांच्या वंशजांमुळे जगाला आशीर्वाद मिळेल. इस्राएलचे कुटुंब मिसरमध्ये स्थलांतरित झाले आणि तेथे एक राष्ट्र म्हणून विकसित झाले.

इ.स. पूर्व 1400 मध्ये, परमेश्वराने मोशेच्या नेतृत्वाखाली इस्राएलला मिसरमधून बाहेर नेले आणि त्यांना वचन दिलेली कानाान भूमी दिली. मोशेद्वारे परमेश्वराने इस्राएलला व्यवस्था दिली आणि त्यांच्याशी करार केला. जर त्यांनी परमेश्वराशी निष्ठावान राहून मूर्तिपूजेला विरोध केला तर ते समृद्ध होतील, अन्यथा नष्ट होतील.

इ.स. पूर्व 721 मध्ये अश्शूर लोकांनी इस्राएलला बंदिवासात नेले, तर इ.स. पूर्व 600 मध्ये बाबेलने यहुदालाही बंदिवासात नेले. इ.स. पूर्व 70 वर्षांनंतर परमेश्वराने काही उरलेल्या लोकांना परत आणले. यरुशलेम इ.स. पूर्व 444 मध्ये पुन्हा बांधले गेले आणि इस्राएलने पुन्हा राष्ट्रीय ओळख निर्माण केली. जुना करार येथे समाप्त होतो.

नवा करार इ.स. पूर्व 400 वर्षांनंतर येशू ख्रिस्ताच्या जन्माने सुरू होतो. येशू हा अब्राहाम व दाविदाच्या वंशाचा आहे आणि त्याने जगासाठी तारणयोजना पूर्ण केली. त्याने पापांसाठी मरण पत्करले व मृत्यूपासून पुनरुत्थान केले. येशूच्या मृत्यूमुळे नवीन कराराची सुरुवात झाली.

पुनरुत्थानानंतर येशूने आपल्या शिष्यांना जगभर त्याचा शुभसंदेश पसरवण्यासाठी पाठवले. त्यांनी आशिया माइनर, ग्रीस व रोमन साम्राज्यभर प्रवास केला. नवा करार येशूच्या पुन्हा येण्याच्या वचनाने समाप्त होतो, ज्या दिवशी तो या जगाचा न्याय करेल आणि सृष्टीला श्रापमुक्त करेल.