प्रभु यीशुचे देवत्व

ख्रिस्ताचे देवत्व बायबलनुसार आहे का?

येशूने स्वतःबद्दल केलेल्या विशेष दाव्यांबरोबरच त्याच्या शिष्यांनीही ख्रिस्ताच्या देवत्वाची ओळख मानली होती. त्यांनी असा दावा केला की येशूला पाप क्षमा करण्याचा अधिकार होता — जो केवळ परमेश्वरालाच असतो — कारण पाप हे परमेश्वरालाच दुखावणारे असते (प्रेषितांची कृत्ये 5:31; कुलशियन 3:13; स्तोत्र 130:4; यिर्मया 31:34). या अंतिम दाव्याशी संबंधित असा दावा देखील आहे की येशू "जिवंत व मृतांचा न्याय करणारा" आहे (2 तीमथ्य 4:1). थोमाने येशूला उद्देशून म्हटले, "हे माझ्या प्रभु, हे माझ्या देव!" (योहान 20:28). पौल म्हणतो की येशू "महान परमेश्वर आणि तारणकर्ता" आहे (तीतस 2:13) आणि देहधारण होण्यापूर्वी येशू "परमेश्वराच्या स्वरूपात" होता (फिलिप्पैकर 2:5-8). परमेश्वर पिता येशूला उद्देशून असे म्हणतो, "हे परमेश्वरा, तुझा सिंहासन युगानुयुग असेल" (इब्रिये 1:8).

योहान सांगतो की, "आदीपासून वचन होते, वचन परमेश्वराजवळ होते आणि वचन परमेश्वर होते" (योहान 1:1). पवित्रशास्त्रात ख्रिस्ताच्या देवत्वाबद्दल शिकवणारे अनेक दाखले आहेत (उदा. प्रकाशितवाक्य 1:17; 2:8; 22:13; 1 करिंथ 10:4; 1 पेत्र 2:6-8; स्तोत्र 18:2; 95:1; 1 पेत्र 5:4; इब्रिये 13:20), पण त्यांपैकी एखादाच दाखला जरी घेतला तरी ख्रिस्ताला त्याच्या अनुयायांनी परमेश्वर मानले होते हे स्पष्ट होते.

येशूला असे अनेक नावे देण्यात आली आहेत जी जुन्या करारात यहोवासाठी (परमेश्वराचे अधिकृत नाव) वापरण्यात आली होती. जुन्या करारातील "मुक्तिदाता" हे नाव (स्तोत्र 130:7; होशे 13:14) नवीन करारात येशूसाठी वापरले आहे (तीतस 2:13; प्रकाशितवाक्य 5:9). मत्तय 1 मध्ये येशूला इम्मानुएल म्हणजे "परमेश्वर आमच्यासोबत" असे म्हटले आहे. जखऱ्या 12:10 मध्ये यहोवा स्वतः म्हणतो, "ते मला पाहतील, ज्याला त्यांनी भोसकले." पण नवीन करारात हे येशूच्या क्रूसावर भोसकल्याच्या घटनेला लागू केले आहे (योहान 19:37; प्रकाशितवाक्य 1:7). जर तो यहोवा होता ज्याला भोसकले गेले आणि पाहिले गेले, आणि येशूलाही भोसकले गेले आणि पाहिले गेले, तर येशू यहोवाच आहे. पौल यशया 45:22-23 च्या संदर्भाचा उपयोग फिलिप्पैकर 2:10-11 मध्ये येशूसाठी करतो. शिवाय, प्रार्थनेतही येशूचे नाव यहोवाच्या नावाबरोबर घेतले जाते — "परमेश्वर पिता आणि आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताकडून तुम्हाला कृपा आणि शांती मिळो" (गलातीय 1:3; इफिसी 1:2). जर ख्रिस्तात देवत्व नसते तर हे परमेश्वराची निंदा ठरले असते. बाप्तिस्माच्या आदेशात देखील "पिता, पुत्र आणि पवित्र आत्मा" या नावाच्या संदर्भात येशू प्रकट होतो (मत्तय 28:19; 2 करिंथ 13:14 देखील पाहा).

फक्त परमेश्वरच करू शकतो असे कार्य येशूकडेही होते. येशूने केवळ मृतांना उठवले नाही (योहान 5:21; 11:38-44) आणि पापांची क्षमा केली (प्रेषितांची कृत्ये 5:31; 13:38) तर त्याने ब्रह्मांडाची निर्मिती केली आणि त्याला टिकवून ठेवले आहे (योहान 1:2; कुलशियन 1:16-17)! विशेष म्हणजे यहोवाने सांगितले की ब्रह्मांडाची निर्मिती करताना तो एकटाच होता (यशया 44:24). येशूकडे फक्त परमेश्वरामध्ये असणाऱ्या गुणांचाही समावेश होता: सर्वकालिकता (योहान 8:58), सर्वव्यापकता (मत्तय 18:20; 28:20), सर्वज्ञता (मत्तय 16:21), सर्वसामर्थ्य (योहान 11:38-44).

परमेश्वर असल्याचा दावा करणे ही एक गोष्ट आहे; पण इतरांना हे खरे मानायला भाग पाडणे दुसरी गोष्ट आहे. येशूने आपले देवत्व सिद्ध करण्यासाठी अनेक चमत्कार प्रकट केले. त्याने पाणी द्राक्षरसात बदलले (योहान 2:7), पाण्यावर चालले (मत्तय 14:25), भौतिक वस्तू वाढवल्या (योहान 6:11), अंधांना दृष्टी दिली (योहान 9:7), पांगळ्यांना चालवले (मर्क 2:3), आजारी लोकांना बरे केले (मत्तय 9:35; मर्क 1:40-42) आणि मृतांना जिवंत केले (योहान 11:43-44; लूक 7:11-15; मर्क 5:35). सर्वात मोठा चमत्कार म्हणजे त्याचा मृत्यूनंतर पुनरुत्थान!

इतर कोणत्याही धर्मामध्ये पुनरुत्थानाचा असा दावा केलेला नाही. येशूच्या पुनरुत्थानासंबंधी किमान बारा ऐतिहासिक सत्ये आहेत, जी गैरख्रिस्ती विद्वानसुद्धा मान्य करतात:

1. येशूचा क्रूसावर मृत्यू झाला.
2. त्याला पुरण्यात आले.
3. त्याच्या मृत्यूनंतर शिष्य निराश झाले.
4. काही दिवसांनी त्याची कब्र रिकामी आढळली (किंवा आढळल्याचा दावा केला गेला).
5. शिष्यांनी पुनरुत्थित येशूला पाहिल्याचा अनुभव घेतला.
6. त्यामुळे ते निडर विश्वासूंमध्ये बदलले.
7. हा संदेश प्रारंभीच्या कलीसियाचा केंद्रबिंदू बनला.
8. हा संदेश यरुशलेममध्ये प्रचारला गेला.
9. याचा परिणाम म्हणून कलीसियेचा जन्म झाला व ती वाढली.
10. आठवड्याचा पहिला दिवस म्हणजे रविवार मुख्य उपासनेचा दिवस ठरला.
11. याकोब, जो पूर्वी संशयवादी होता, परिवर्तन अनुभवला.
12. पौल, जो ख्रिस्ताच्या शत्रूंपैकी होता, अनुभवामुळे परिवर्तित झाला.

पुनरुत्थानाव्यतिरिक्त या सर्व गोष्टींची इतर कोणतीही समाधानकारक व्याख्या देता येत नाही. ख्रिस्ताचे पुनरुत्थान त्याच्या देवत्वाचा स्पष्ट पुरावा आहे.

निष्कर्ष

थोडक्यात, येशूने स्वतःला परमेश्वर म्हणून घोषित केले. त्याच्या अनुयायांनी त्याला परमेश्वर मानले आणि त्याने चमत्कारांसह त्याच्या देवत्वाचा पुरावा दिला. त्यामुळे होय, ख्रिस्ताचे देवत्व बायबलनुसार पूर्णपणे आधारलेले आहे.

स्रोत: GotQuestions.org