खऱ्या येशूलाच वधस्तंभावर खिळले गेले होते का? की इतर कोणाला?

प्रभू येशू ख्रिस्तच वधस्तंभावर खिळला गेला याचे बायबल आधारित तार्किक आणि ऐतिहासिक पुरावे.

मुस्लिम आणि अनेक संदेहवादी विधर्मी लोक अशा प्रकारे तर्क देतात की येशू ख्रिस्त हा वधस्तंभावर खिळलाच गेला नव्हता. तर त्याच्या जागी इतर कोणाला खिळले गेले होते. मुस्लिम धर्मग्रंथ कुराणांमध्ये देखील असे दावे केलेली आहे. (सुरा 4:157-158,)  

तर चला आपण याचे खंडन करूया.

पवित्र शास्त्र आधारित नव्या करारातून आणि शुभवर्तमानातून पुरावे

१. प्रभू येशू ख्रिस्त हा त्याच्या सेवेच्या काळामध्ये अत्यंत प्रसिद्ध व्यक्ती होता. हजारो लोक त्याच्या पाठीमागे त्याला अनुसरत होते. येरुशलमेतही त्याचे कित्येक अनुयायी होते ज्यांनी वधस्तंभ जाण्याच्या काही दिवसापूर्वीच त्याचे भव्य स्वागत केले होते. (मत्तय 21:1-11) आणि इतक्या मोठ्या जनसमुदायास चुकवून इतर कोणास येशू म्हणून प्रस्तुत करणे शिष्यांना अशक्य होते. 

२. शास्त्री आणि पुरुशी त्याचप्रमाणे त्या काळातील धार्मिक पुढारी हे प्रभू येशू ख्रिस्ताच्या मागावर होते. ते येशु ख्रिस्ताला आपल्या मार्गातून काढू इच्छित होते. (मत्तय 26:3-5) कारण त्याच्यामुळे त्यांचे पाखंड लोकांसमोर उघडकीस आले होते. आणि लोक जास्तीत जास्त करून प्रभू येशूला अनुसरण करत होते. आणि म्हणून खऱ्या व योग्य व्यक्तीलाच ते आपल्या मार्गावरून दूर करतील. शास्त्री आणि पुरुशी खोट्या येशूला का म्हणून कृसावर देतील. खोट्या व्यक्तीला मारणे हे त्यांच्यसाठी अजूनच धोक्याचे होते. म्हणून शास्त्री आणि पुरुशी यांनी योग्य शहानिशा करूनच प्रभू येशूला धरून त्याच्यावर खटला दाखल केला आणि त्याला वधस्तंभावर दिले.

 

३. योग्य आणि खऱ्या व्यक्तीलाच वधस्तंभावर मारले जावे यासाठी शास्त्री आणि पुरुशानी यहुदा इश्कोऱ्यात या येशू ख्रिस्ताच्या शिष्यास 30 चांदीचे शिक्के आमिष म्हणून दिले. (मत्तय 26:14-16) 30 चांदीचे शिक्के त्याकाळी अत्यंत मोठी रक्कम होती. एवढी मोठी रक्कम खर्च करून एका खोट्या व्यक्तीस धरून मारणे हे त्यांच्यासाठी परवडणारे नक्कीच नव्हते. प्रभू येशू ख्रिस्ताची ओळख व्हावी आणि चुकीचा व्यक्ती पकडला जाऊ नये यासाठीच त्यांनी इतकी मोठी रक्कम खर्च केली यावरून आपल्याला कळते की येशूच्या जागी कोणतेही खोट्या व्यक्तीस पकडण्यात आले नाही.

४. प्रभू येशूला पकडल्यानंतर सनेंद्रीयन सभेसमोर आणि पिलाता समोर जो खटला चालवण्यात आला, जो अत्यंत वास्तविक होता आणि सर्व प्रकारे नियम व कायद्यांना अनुसरून होता. यात अनेक साक्षीदारांना समोर ठेवून येशूची ओळख करून घेण्यात आली व त्याच्यावर आरोप निश्चित करण्यात आले. इतकेच नाही तर पिलात आणि सुद्धा सर्व प्रकारे सहा निशा केली व बर्नबा आणि प्रभू येशू पैकी वधस्तंभावर देण्यासाठी एकाची निवड करण्यास सांगितले. (मत्तय 26:60-62, 27 अध्याय)

५. प्रभू येशू ख्रिस्ताला वधस्तंभावर खिळण्यासाठी घेऊन जात असताना तसेच वधस्तंभावर दिल्यानंतर त्याच्या मागे दुःख करीत आणि रडत जाणारे त्याचे अनुयायी आणि काही शिष्य आणि मुख्य करून प्रभू येशूची आई मरियम हे एका खोट्या व्यक्ती विषयी का बरे एवढे दुःख करतील आणि रडतील. आणि हे सुद्धा एक पक्के प्रमाण आहे की प्रभू येशू ख्रिस्तालाच वधस्तंभावर दिले गेले. (मत्तय, मार्क, लूक आणि योहान मधील येशूच्या दुःख सहनाचे अध्याय वाचने) 

ऐतिहासिक पुरावे

प्रभू येशू ख्रिस्त वधस्तंभावर मारला गेला याची नोंद अनेक तत्कालीनइतिहासकारांनी केली आहे. त्यापैकी काही नोंदी खालील प्रमाणे आहेत, जे सिद्ध करतात की, प्रभू येशू ख्रिस्तालाच वधस्तंभावर दिले गेले.

१. फ्लेवियस जोसेफस हा सर्वात प्रसिद्ध ज्यू इतिहासकार आहे. त्याच्या ऐतिहासिक लेखांमध्ये तो म्हणतो, “त्या वेळी येशू नावाचा एक ज्ञानी माणूस होता. त्याचे आचरण चांगले होते आणि [तो] सद्गुणी म्हणून ओळखला जात असे. आणि यहूदी व इतर राष्ट्रांतील पुष्कळ लोक त्याचे शिष्य झाले. पिलाताने त्याला वधस्तंभावर खिळले आणि मरण दिले. पण जे त्याचे शिष्य झाले त्यांनी त्याचे शिष्यत्व सोडले नाही. वधस्तंभावर खिळल्यानंतर तीन दिवसांनी तो त्यांना दिसला आणि तो जिवंत असल्याचे त्यांनी सांगितले; त्यानुसार तो कदाचित मशीहा होता, ज्याच्याविषयी संदेष्ट्यांनी आश्चर्यकारक गोष्टी सांगितल्या आहेत.”

२. बॅबिलोनियन तालमुद (सन्हेड्रिन 43a) वल्हांडणाच्या पूर्वसंध्येला येशूला वधस्तंभावर खिळले आणि ख्रिस्तावर जादूटोणा केल्याच्या आणि यहुदी धर्मत्यागांना प्रोत्साहन दिल्याच्या आरोपांची पुष्टी करते.

३. मारा बार-सेरापियन यांनी पुष्टी केली की येशूला एक ज्ञानी आणि सद्घगुणी मानला जात होता, अनेक लोक त्याला इस्रायलचा राजा मानत होते, ज्यूंनी त्याला ठार मारले होते आणि अनुयायी त्याच्या शिकवणीनुसार जगले होते.

४. याशिवाय ख्रिस्ती ऐतिहासिक लिखाणामध्ये प्रभू येशू ख्रिस्ताच्या वधस्तंभावरील मृत्यूची नोंद करण्यात आलेली आहे. 

वरील सर्व पुरावे ठामपणे हेच सिद्ध करतात कि शुभवर्तमानमध्ये प्रभू येशू ख्रिस्ताची वधस्तंभावरील मृत्यू एक वास्तविक घटना असून, वधस्तंभावर खराखुरा प्रभू येशू मारला गेला. म्हणूनच प्रभू येशूचे हे बलिदान आमच्या सर्व पापांसाठी निर्णायक ठरले. प्रभू येशूचे बलिदान है ख्रिस्ती विश्वासाचा पाया आहे. प्रभू येशूने वधस्तंभावर वाहिलेल्या रक्तामुळे आम्हाला पापांची क्षमा मिळते. आमेन